Neurodiversiteit en neurodivergentie
Neurodiversiteit
De Australische sociologe Judy Singer bedacht de term neurodiversiteit parallel aan het concept biodiversiteit. Neurodiversiteit is de erkenning dat de hersenen op verschillende manieren kunnen functioneren en dat deze verschillen gewoon natuurlijke variaties in het menselijk brein zijn. Het concept pleit ervoor om de positieve elementen van deze verschillende functies te benadrukken (en niet de tekortkomingen of afwijkingen van een vastgestelde norm), wat het principe weerspiegelt dat al deze natuurlijke variaties in cognitieve functies en vaardigheden moeten worden erkend en gerespecteerd.
Neurodiversiteit verwijst zowel naar neurodivergente personen (van wie het gedrag 'afwijkt' van typisch gedrag) als naar hun tegenpool, neurotypische personen (gekenmerkt door veelvoorkomend neurologisch functioneren).
Neurodivergentie
Neurodivergentie ('neurologisch afwijkend van typisch gedrag') verwijst naar mensen met neurologisch functioneren dat afwijkt van wat dominante sociale normen als 'normaal' beschouwen. De term neurodivergentie werd bedacht door de Amerikaanse Kassiane Asasumasu, zelf autistisch, die een term wilde die een breed scala aan mensen zou omvatten (niet alleen mensen met neurologische ontwikkelingsstoornissen).
Neurodivergentie kan genetisch bepaald zijn, het gevolg zijn van een aantasting van de hersenen of een combinatie van beide. Het omvat een grote verscheidenheid aan neurologische stoornissen: autisme, dyslexie, dyspraxie, dyscalculie, aandachtstekortstoornis met of zonder hyperactiviteit (ADHD), het syndroom van Gilles de la Tourette, enz.
Het feit dat hun hersenen anders functioneren, betekent ook dat deze personen sterke en zwakke punten hebben die niet overeenkomen met die van neurotypische mensen.
