Kennisbank

De welzijnswetgeving legt geen exacte criteria vast om te bepalen wat de minimale prestatieduur is van een preventieadviseur. Hoe kan je dan de prestatieduur bepalen en met welke factoren moet je rekening houden?

Europees Commissaris László Andor heeft op 28 juni 2012 op een conferentie in Kopenhagen in het kader van het Deens voorzitterschap een balans opgemaakt van de Europese strategie veiligheid en gezondheid op het werk 2007-2012 en prioriteiten aangehaald voor de volgende strategie.

De International Standards Organisation (ISO) heeft in 2012 een nieuwe norm uitgevaardigd. De norm wil een geïntegreerd kader aanreiken over de ergonomische principes en concepten zoals ze verder uitgewerkt worden in andere normen.

Machines die op de markt worden gebracht en een CE-markering meekrijgen, moeten voldoen aan de essentiële veiligheids- en gezondheidseisen zoals aangegeven in bijlage 1 van de machinerichtlijn. Daarin worden expliciet ergonomische principes aangehaald. Deze principes vormen een leidraad, niet alleen voor het ergonomisch design van machines maar ook om een bestaande machine te beoordelen op ergonomische aspecten. 

De Europese actieprogramma’s en strategieën inzake veiligheid en gezondheid op het werk hebben ook de Belgische wetgeving fors beïnvloed. In drie artikels schetsen we een beeld van deze evolutie. De teksten zijn gebaseerd op een toespraak (1) van Christian Deneve, Directeur-Generaal Humanisering van de Arbeid (FOD Werkgelegenheid, Arbeid en Sociaal Overleg). Dit derde deel handelt over de komst van de wet welzijn en de uitwerking van de eerste nationale strategieën in België.

De Europese actieprogramma’s en strategieën inzake veiligheid en gezondheid op het werk hebben ook de Belgische wetgeving fors beïnvloed. In drie artikels schetsen we een beeld van deze evolutie. De teksten zijn gebaseerd op een toespraak (1) van Christian Deneve, Directeur-Generaal Humanisering van de Arbeid (FOD Werkgelegenheid, Arbeid en Sociaal Overleg). In dit tweede deel behandelen we de publicatie van de kaderrichtlijn en van de bijzondere richtlijnen en hun omzetting in Belgisch recht.

De Europese actieprogramma’s en strategieën inzake veiligheid en gezondheid op het werk hebben ook de Belgische wetgeving fors beïnvloed. In drie artikels schetsen we een beeld van deze evolutie. De teksten zijn gebaseerd op een toespraak (1) van Christian Deneve, Directeur-Generaal Humanisering van de Arbeid (FOD Werkgelegenheid, Arbeid en Sociaal Overleg). In dit eerste deel komt de omzetting van de eerste richtlijnen in de Belgische wetgeving aan bod.

Aan Olympische Spelen gaan grootse bouwwerken vooraf die bovendien onder een immense tijdsdruk moeten gerealiseerd worden. Daarom kreeg veiligheid en gezondheid op het werk bij de spelen in Londen een centrale plaats van bij de start van de werken.

Tendinopathieën aan de bovenste ledematen komen opvallend vaker voor bij werknemers die ouder zijn dan 45 jaar. Aangezien deze aandoeningen meestal optreden na langdurige blootstelling aan de risico's, is het belangrijk om ook al voor jonge werknemers preventiemaatregelen te nemen.
 

Kleine technische aanpassingen aan reach- en heftrucks om de veiligheid te verbeteren, kunnen een organisatie veel winst opleveren. Dat blijkt uit een kosten-batenanalyse van preventieve aanpassingen aan reach- en heftrucks in het logistieke bedrijf ODTH.

De Nederlandse overheid wil het aantal arbeidsongevallen bij KMO’s met minstens een kwart doen dalen. Een van de middelen om dat doel te bereiken is een grootschalige inspectiecampagne, die tussen mei 2010 en april 2011 gehouden werd.

Vandaag de dag bestaat er nog steeds heel veel onduidelijkheid over de gevaren voor de gezondheid van nanodeeltjes. Vooral over de gevolgen op lange termijn tast de wetenschap momenteel nog in het duister. Daarom overweegt Nederland om bij te houden welke werknemers aan nanodeeltjes blootgesteld worden. Deze informatie kan in een latere fase gekoppeld worden aan de medische gegevens van deze werknemers en zo meer inzicht verschaffen in de mogelijke gezondheidsgevolgen van blootstelling aan nanomaterialen.