Schimmels op het werk

Schimmels

Microscopische schimmels zijn alomtegenwoordig in het milieu. Ze ontwikkelen zich uit organisch materiaal (aarde, cellulose, planten, enz.) en vormen vertakte filamenten die mycelium worden genoemd. Door de groei van dit mycelium kunnen schimmels de omgeving koloniseren. Veel schimmels hebben ook voortplantingsstructuren, sporen genaamd, die loskomen en die op verschillende manieren worden getransporteerd (lucht, water, dieren, enz.). Deze micro-organismen komen zowel buiten als binnen voor.

Schimmelgroei

Schimmelgroei is vooral het resultaat van de wisselwerking tussen hoge vochtigheid en warmte.

Schimmels ontwikkelen zich bij aanwezigheid van:

• water en vochtigheid 
  Ontkieming is mogelijk vanaf een relatieve vochtigheid van 60-65%: is de ontkieming op gang is gebracht, dan kan schimmel zich blijvend ontwikkelen bij een relatieve vochtigheidsgraad lager dan 60%. De groei van schimmel vertraagt in dat stadium pas bij een relatieve vochtigheid van ca. 30%. 
• voedsel 
  Schimmels halen hun voedsel uit dode organische stoffen of uit min of meer ontbonden stoffen. Cellulose – en dus papier – bevat heel wat van deze voedingselementen. Dit verklaart waarom schimmels zich in archiefruimtes en archiefbewaarplaatsen kunnen ontwikkelen.
• warmte 
  De meeste schimmelsoorten ontwikkelen zich bij een temperatuur tussen 4°C en 40°C. De ideale temperatuur ligt tussen 24°C en 30°C. De groei vertraagt gevoelig bij temperaturen onder 20°C en valt zo goed als stil bij temperaturen onder 0°C. 
  Hoe warmer de lucht, hoe meer water de schimmel kan ophouden in de vorm van waterdamp. Daardoor zal de situatie bijvoorbeeld risicovoller bij een relatieve vochtigheid van 65% en een temperatuur van 22°C dan bij een temperatuur van 15°C.