Radonrisico: ook op de werkvloer

Radon is een geurloos, kleurloos en smaakloos radioactief gas dat van nature aanwezig is in de bodem en in rotsen. Vanuit de ondergrond kan het binnendringen in gebouwen via barsten, sanitaire installaties of waterleidingen. Wanneer radon ingeademd wordt, bereikt het de longen en bestraalt zo het longweefsel. Hierdoor kan dit beschadigd raken en zelfs kanker teweegbrengen. Rokers lopen bij blootstelling aan radon een extra groot risico.

De radonconcentratie in de lucht wordt uitgedrukt in Becquerel per kubieke meter (Bq/m³). Voor het vastleggen van het referentieniveau, d.i. de radonconcentratie in woningen en werkplaatsen waarboven elke blootstelling aan radon moet worden vermeden, volgt België de Europese richtlijn 2013/59/Euratom. In deze richtlijn is dit niveau vastgelegd op 300 Bq/m³. Het is omgezet in Belgische wetgeving, m.n. in art. 20.2.2 e) van het ARBIS (KB 20 juli 2001).

Door de samenstelling van de ondergrond is in België in het zuiden van het land meer radon te vinden dan in het noorden. Recente studies tonen echter aan dat het kankerrisico reeds aantoonbaar verhoogt vanaf een concentratie van 100 Bq/m³, een waarde die terug te vinden is op heel het Belgisch grondgebied.