In de praktijk wordt er weinig aandacht geschonken aan piekgeluid op de arbeidsplaats. Het reglementaire kader hierrond bestaat, maar laat te wensen over. Bovendien is het niet evident om impulsgeluid te meten en kan men zich er moeilijk tegen beschermen.
De toelaatbare geluidsemissie van een machine wordt in hoge mate bepaald door de omgeving waarvoor deze bestemd is: in een kantoorruimte is dat doorgaans 55 dB(A), want vanaf die drempel wordt de concentratie verhinderd; voor werkplaatsen waar manuele arbeid verricht wordt, is dat 80 dB(A) (indien haalbaar). Dat lukt enkel indien grenzen gesteld worden aan het geluidsvermogen van machines en installaties.
Om geluidsoverlast te verminderen, met name in landschapskantoren, promoten sommige fabrikanten momenteel nieuwe geluidsmaskeringssystemen. Het Institut national de recherche et de sécurité (INRS) waarschuwt bedrijven en werknemers voor deze systemen, die het geluidsvolume niet verminderen, maar juist extra lawaai produceren.
Voor 57 categorieën van machines voor gebruik buitenshuis gelden op Europees vlak specifieke regels met betrekking tot de geluidsemissies. Deze regels worden opgelegd door de Europese richtlijn 2000/14/EG. Deze richtlijn is in herziening.
Geluid van machines is alledaagse kost voor de werknemers van ruitenwisserfabrikant Bosch in Tienen. Door middel van gedetailleerde geluidskaarten probeert het bedrijf geluid en geluidshinder te beperken. “Het doel is om nergens in de productiehallen 79 decibel te overschrijden.”
Lawaai in het onderwijs krijgt steeds meer aandacht in de media, maar in de scholen zelf is nog wat werk aan de winkel. Dat blijkt uit de studie van Stefaan Dhondt, preventieadviseur bij katholieke scholengroep Sint-Trudo in Brugge. Hij kreeg de ADMB-Award voor zijn onderzoek naar geluidsoverlast in het onderwijs en zijn praktische voorstellen om lawaai aan te pakken.
delen