Wie afgezonderd werkt, voert een taak uit in een werkomgeving waar hij niet direct door anderen gezien of gehoord kan worden en waar de kans op bezoek gering is. Wanneer er een ongeval gebeurt, zijn de gevolgen voor de werknemer zwaarder.
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, vindt men in alle sectoren allerhande afgezonderd tewerkgestelde werknemers. Bovendien heeft men vaak geen duidelijk beeld van deze werksituaties. Afgezonderde tewerkstelling vergroot echter de werkbelasting en bemoeilijkt de hulpverlening bij incidenten of ongevallen.
Het ontstaan van nieuwe vormen van arbeidsorganisatie in de jaren 1980 leidde tot nieuwe ontwikkelingen inzake afgezonderd werk. De technologische evolutie en de economische druk – waarbij steeds meer met onderaannemers werd gewerkt – resulteerden immers in een inkrimping van het personeelsbestand en in afgezonderde arbeidsposten, maar ook in een diversificatie van de taken die worden uitgevoerd in afgezonderde situaties. Het INRS (Frankrijk) publiceerde een studie over een aspect dat in dit verband zeer belangrijk is: de installatie van een doeltreffend communicatie- en alarmsysteem.
Iedere onderneming heeft wel een aantal arbeidsposten waar afgezonderd tewerkgestelde werknemers aan het werk zijn. Hun aantal neemt toe door de steeds verdergaande automatisering en informatisering. Bovendien worden hun taken steeds ingewikkelder. In Frankrijk heeft een van de nationale technische comités belast met het uitwerken van aanbevelingen voor de preventie van beroepsrisico’s, onlangs een nieuwe versie van raadgevingen voor afgezonderd werk gepubliceerd. Welke aspecten verdienen aandacht? En wat zijn de bepalingen in België?
delen